Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ανήκει στην κατηγορία του ενδογενούς εκζέματος εμφανίζοντας υποτροπιάζον ερύθημα με συνοδό απολέπιση (συνήθως λιπαρά, κίτρινα λέπια) σε περιοχές με αυξημένη δραστηριότητα σμηγματογόνων αδένων (τριχωτό κεφαλής, υπερόφρυο τόξο, ρινοχειλικές πτυχές, ωτιαία περιοχή, στερνική χώρα, μασχαλιαίες κοιλότητες, μεσογλουτιαία & βουβωνικές πτυχές). 

Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες με εξάρσεις & υφέσεις, ενώ στους εκλυτικούς παράγοντες συγκαταλέγονται διάφορα είδη μυκήτων, μικροβίων & παρασίτων, ο κρύος & ξηρός αέρας, η υγρασία, διατροφικοί παράγοντες, η κατανάλωση αλκοόλ, το άγχος & το στρες, η λοίμωξη από τον HIV. Υπάρχει αυξημένη επίπτωση της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας σε ασθενείς με νευρολογικές παθήσεις, κατάθλιψη, ψωρίαση καθώς σε έλλειψη ιχνοστοιχείων & βιταμινών.

Στην αντιμετώπισή της χρησιμοποιούνται τοπικά ή συστηματικά αντιμυκητιασικά, τοπικοί αντιμικροβιακοί παράγοντες, σκευάσματα με αντιφλεγμονώδη & κερατολυτική δράση, ήπια  τοπικά κορτικοειδή, τοπική εφαρμογή αναστολέων καλσινευρίνης, ενω προτείνεται ο τακτικός καθαρισμός & περιποίηση του δέρματος με ειδικά δερμοκαλλυντικά & αλλαγή του διατροφικού lifestyle.