Οι μυρμηκίες αποτελούν καλοήθεις υπερπλασίες του δέρματος που οφείλονται σε λοίμωξη από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV (Human Papilloma Virus). Είναι ανώδυνες & συνήθως ασυμπτωματικές, εκτός από την περίπτωση των πελματιαίων μυρμηκιών, όπου λόγω της ενδοφυτικής ανάπτυξής τους μπορεί να προκαλέσουν έντονο άλγος. Μεταδίδονται με άμεση επαφή ή με ενοφθαλμισμό. Ο χρόνος επώασης ποικίλλει από 1 έως 8 μήνες, ενώ συχνά ο ιός παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση, χωρίς να δώσει εκδηλώσεις από το δέρμα.

Διακρίνονται σε:

1. Κοινές μυρμηκίες àεντοπίζονται κυρίως στα χέρια, γύρω από τα νύχια, αλλά μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλα σημεία του σώματος.
2. Ομαλές μυρηκίες àεντοπίζονται κυρίως στο πρόσωπο, είναι επίπεδες, σαρκόχρωες βλατίδες μαλακής σύστασης, ενώ είναι αρκετά συχνές στα παιδιά.
3. Πελματιαίες μυρμηκίες àεντοπίζονται στα πέλματα, παρουσίαζουν ενδοφυτική ανάπτυξη με συνοδό άλγος κατά την πίεση, έντονη υπερκεράτωση στην επιφάνεια, ενώ στα αρχικά στάδια εκλαμβάνονται από τον ασθενή σαν τραυματισμός.

Η διάγνωση τίθεται κυρίως από την κλινική εικόνα, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να κριθεί αναγκαία η ιστολογική επιβεβαίωση.

Οι βλάβες είναι ιδιαίτερα μεταδοτικές, γι ‘αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα. Η θεραπεία των βλαβών δεν εξαλείφει τον ιό, περιορίζει όμως τη μεταδοτικότητα. Συχνά παρατηρούνται υποτροπές των βλαβών μετά τη θεραπεία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ανοσοκαταστολής ή ανοσοανεπάρκειας, διαταραχής δερματικού φραγμού (ατοπική δερματίτιδα) και γενικά σε καταστάσεις που επηρρεάζεται η άμυνα του οργανισμού (στρες).

Ανάλογα με την εντόπιση, το μέγεθος & αριθμό  των βλαβών ο δερματολόγος μπορεί να σχεδιάσει το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα. Οι συνήθεις μέθοδοι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν:

• Τοπικά κερατολυτικά & διαβρωτικά σκευάσματα (με σαλικυλικό ή γαλακτικό οξύ).
• Τοπικά ρετινοειδή (κυρίως σε ομαλές μυρμηκίες).
• Διάλυμμα ποδοφυλλοτοξίνης – ποδοφυλλίνης τοπικά.
• Ιμικουιμόδη 5%.
• Διαθερμοπηξία.
• Κρυοθεραπεία.
• Εφαρμογή laser για ιστική καταστροφή των βλαβών ή τοπική καταστροφή/θρόμβωση του αγγειακού στελέχους που τροφοδοτεί τη βλάβη.
• Χειρουργική αφαίρεση.