Στις μέρες μας, η ιογενής λοίμωξη των κονδυλωμάτων θεωρείται ένα από τα πιο συχνά και συνηθισμένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ποσοστό 50-70% των ενεργών σεξουαλικά ατόμων εκτιμάται ότι θα προσβληθούν από τον ιό HPV κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ενώ σε κάθε σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη, με άτομο που έχει μολυνθεί από τον ιό, υπάρχει 70% πιθανότητα να μολυνθεί και ο/η σύντροφός του. Τα κονδυλώματα θα εμφανιστούν σε μόλις 10% των ατόμων που φέρουν τον ιό HPV, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις ο ιός καταπολεμάται από το ανοσοποιητικό σύστημα και δεν εκδηλώνεται, παραμένοντας σε λανθάνουσα κατάσταση.
Τα συμπτώματα των κονδυλωμάτων ποικίλλουν και δεν είναι ποτέ ίδια σε κάθε ασθενή. Σε αρκετές περιπτώσεις ο ιός δεν προκαλεί εμφάνιση κονδυλωμάτων και ανιχνεύεται μόνο με κλινικά και εργαστηριακά τεστ. Ακόμη, υπάρχουν περιπτώσεις που τα κονδυλώματα δεν είναι άμεσα ορατά, καθώς καλύπτονται από την τριχοφυΐα της περιοχής. Όταν εκδηλώνονται, τα κονδυλώματα εμφανίζονται ως προεξοχές του δέρματος και μπορεί να μοιάζουν με μικρά σπυράκια ή ελιές. Το χρώμα τους μπορεί να είναι λευκό ή ίδιο με του δέρματος και πολλές φορές ο εντοπισμός τους με γυμνό μάτι είναι εξαιρετικά δύσκολος, λόγω του μικρού τους μεγέθους. Στην περίπτωση αυτή, ανιχνεύονται μόνο με HPV DNA test και ονομάζονται «υποκλινικά».
Αν και σε κάποιες περιπτώσεις τα κονδυλώματα μπορεί να εξαφανιστούν από μόνα τους, συνιστάται η άμεση αντιμετώπισή τους με ειδικές θεραπείες. Ανάλογα με τον αριθμό και το μέγεθος των βλαβών, η αντιμετώπιση κονδυλωμάτων γίνεται με τις εξής μεθόδους:
- Αντιμετώπιση με Καταστροφικές μεθόδους, με CO2 Laser, Κρυοθεραπεία, Διαθερμοπηξία και Χειρουργική αφαίρεση.
- Αντιμετώπιση με Τοπικές κρέμες, που όμως εμφανίζουν μειωμένη αποτελεσματικότητα και συχνές υποτροπές.
Η θεραπεία κονδυλωμάτων χειρουργικά εφαρμόζεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κυρίως όταν έχουμε ανάπτυξη αυτών σε έδαφος φίμωσης όπου και γίνεται περιτομή, καθώς και σε παραμελημένες περιπτώσεις στην περιοχή του δακτυλίου, όταν οι βλάβες συρρέουν σε ενιαίες υπερπλαστικές πλάκες και δεν ανταποκρίνονται στην τοπική θεραπεία κονδυλωμάτων ή αναπτύσσονται σε έδαφος αιμορροϊδων. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί η τοποθέτηση δερματικών μοσχευμάτων ολικού πάχους.
